Ortodonta pracuje nad naprawą wad szczęki oraz nieprawidłowości i krzywizn zębowych. Co należy wiedzieć? Wada zgryzu polega na niewłaściwym położeniu zębów lub szczęki, co z kolei prowadzi do znaczących problemów związanych z artykulacją, zaburzenia symetrii twarzy – oddziałując negatywnie na sposób postrzegania siebie i będąc przyczyną niskiej samooceny w późniejszym wieku. Przebieg leczenia wady zgryzu jest długotrwały i zabiera zazwyczaj około 2 lat.

Przyczyny powstawania wad szczęki

Wady zgryzu dzielą się na wrodzone i nabyte. Do zmiany szczęki może dojść już we wczesnym rozwoju dziecka, jeszcze w trakcie ciąży, jednak najczęściej są to złe przyzwyczajenia maluchów. Nieprzerwane ssanie kciuka czy źle ukształtowanego smoczka, gryzienie przedmiotów (na przykład twardych klocków), zgrzytanie zębami, czy oddychanie przez usta wywołuje zmiany szczęki. Także nieodpowiednie ułożenie dziecka podczas karmienia piersią, może powodować kłopoty. Na pierwszy przegląd kontrolny warto zaprowadzić dziecko w wieku około 7 lat. Dzięki temu ortodonta w porę wskaże możliwe wady i zadba o prawidłowy rozwój dziecka.

Dlaczego wizyta u ortodonty jest przydatna?

Nieleczenie albo lekceważenie wady wiedzie do jej pogłębienia, a to z kolei podwyższa ryzyko seplenienia i krzywizny zębów oraz może powodować kłopot w jedzeniu, a nawet oddychaniu. Zły układ szczęki powoduje bóle zębów, ich rozchwianie lub przedwczesne wytarcie. Sprzyja to też gromadzeniu kamienia nazębnego i może prowadzić do powstawania chorób dziąseł, próchnicy, czy paradontozy.

Rodzaje wad zgryzu

Tyłozgryz – najczęstsza wada zgryzu. Dolne zęby są cofnięte względem górnych, przy czym zęby przednie nie stykają się wzajemnie. Niekiedy górne siekacze pochylają się w stronę górnej wargi, a twarz wykrzywia się poprzez cofnięcie żuchwy.

Przodozgryz – w tym przypadku to górne zęby chowają się za dolnymi. Powstaje widoczne przemieszczenie brody do przodu.

Zgryz krzyżowy – zarówno zęby dolne jaki i górne, zachodzą na siebie nieregularnie na niektórych odcinkach lub w całym łuku zębowym.

Zgryz głęboki – górne zęby zachodzą i przykrywają 2/3 wysokości zębów dolnych. Wpływa to na utratę symetrii twarzy ze względu na skrócenie dolnego odcinka. Tak rozstawione zęby nadmiernie się ścierają,  co prowadzi do chorób dziąseł i przyzębia.

Zgryz otwarty – zęby wcale nie stykają się ze sobą. Wada przeszkadza w żuciu pokarmu, a także w poprawnej wymowie – zwłaszcza spółgłosek przedniojęzykowo zębowych (t, d, s, z, dz, c, n, ł). Zgryz otwarty powoduje wydłużenie twarzy i niedorozwój szczęki.

Stłoczenia zębów – pojawiają się wtedy, gdy zęby mają nieodpowiedni rozmiar w stosunku do zębodołów. Wyrastają poprzekrzywiane lub w niewłaściwych miejscach, z powodu braku przestrzeni w jamie ustnej.

Zęby odseparowane – pomiędzy zębami są widoczne odstępy, powodowane nadmiarem miejsca w szczęce.

Jak leczyć wady zgryzu? Kiedy pomoże ortodonta?

Leczenie wady zgryzu najczęściej rozpoczyna się od momentu wyrżnięcia zębów stałych, czyli około 11 roku życia, choć ortodonci zalecają zadbanie o prawidłowy zgryz w każdym wieku. Szczęki dzieci są znacznie bardziej plastyczne, niż szczęki osób dorosłych, ze względu na to leczenie jest prostsze i spada ryzyko bólu lub powikłań, jednak korekcja zębów jest możliwa dla każdego.

Rodzaje aparatów ortodontycznych

Aparaty ortodontyczne dzielą się na stałe — przyklejane do zębów specjalistycznym klejem oraz ruchome — możliwe do samodzielnego zdejmowania. Aparaty ruchome są częściej stosowane u dzieci, niż u dorosłych.

Aparat tradycyjny, metalowy — siłą, która koryguje wadę, jest w tym przypadku łuk połączony z metalowymi zamkami, które przykleja się do poszczególnych zębów i mocuje przy użyciu ligatur ortodontycznych. Dla urozmaicenia, szczególnie dla młodszych pacjentów, istnieje możliwość doboru wielokolorowych ligatur. Dla dbających o większą estetykę możliwe są warianty z zamkami ceramicznymi, porcelanowymi, szafirowymi lub kryształowymi, które są niewidoczne na tle zębów. Sprawdzają się zwłaszcza u posiadaczy białych zębów.

Aparat lingwalny — zakładany jest odwrotnie niż ten tradycyjny, bo od części podniebiennej jamy ustnej. Projektowane są dla każdego pacjenta indywidualnie i niwelują dyskomfort związany z noszeniem aparatu na zębach, bo ten jest niewidoczny. Minusem tego aparatu jest początkowa trudność wyraźnego mówienia.

Aparat samoligaturujący — ten rodzaj aparatu ortodontycznego cechuje się inną budową. Łuk ortodontyczny przytrzymuje zestaw klapek, dzięki czemu drut jest ruchomy, a korekcja wady zgryzu trwa krócej.

Aparat Clear Aligner — to przezroczysta nakładka na zęby dopasowywana indywidualnie, która jest świetnym rozwiązaniem dla osób, które cenią estetykę. Aparat jest praktycznie niewidoczny, a dzięki możliwości zdjęcia go samodzielnie, jest łatwy w utrzymaniu higieny.

Ile kosztuje aparat na zęby?

Ceny aparatów ortodontycznych są związane z typem wybranego rodzaju. Najtańszymi aparatami są te tradycyjne. W ich przypadku ceny za jeden łuk rozpoczynają się od 1200 złotych. Nowsze rozwiązania, bardziej komfortowe – niemetalowe czy przezroczyste — wymagają większego nakładu. Ich ceny wahają się od 3 do 6 tysięcy. Cena najdroższych aparatów ortodontycznych może dochodzić do 10 tysięcy zł.  Aparaty ortodontyczne są też dostępne w spłacie ratalnej. W koszt leczenia trzeba także wliczyć koszty wizyt kontrolnych, których ilość jest oparta o czas leczenia. Leczenie ortodontyczne może być refundowane przez NFZ dla pacjentów poniżej 12 roku życia i tylko w przypadku aparatów ruchomych.

Jak dbać o aparat ortodontyczny?

Dbałość o jamę ustną  w trakcie leczenia jest niezwykle ważna. Aparat może początkowo przeszkadzać, ze względu na to, że znacznie łatwiej przyklejają się do niego resztki jedzenia. Należy myć zęby po jedzeniu i zrezygnować z pokarmów, które mogą pozostawać na zamkach i powodować ich odczepienie. Z kolei twarde produkty mogą trwale uszkodzić aparat.

Umów się na wizytę – wciśnij link:   www.ortodontatorun.pl